11. «مجلسهاى افراد صالح و شايسته ، دعوت كننده به سوى شايستگى است.»
قال علي بن الحسين(ع) مَجالِسُ الصّالِحينَ داعِيَةٌ إِليَ الصَّلاحِ (تحف العقول ص283)
12. «از همنشينى با شخص فاسق دورى كن ، چرا كه او تو را به يك لقمه يا كمتر از آن بفروشد.»
قال علي بن الحسين(ع) اِيّاكَ وَ مُصاحَبَةَ الْفاسِقُ فِإِنَّهُ بايِعُكَ بِأكْلَةٍ اَوْ اَقَلَّ مِنْ ذلِكَ (تحف العقول ص279)
13. «از همنيشنى با آدم احمق و كم عقل دورى كن چرا كه او هر گاه بخواهد نفعى به تو رساند زيان به تو رساند.»
قال علي بن الحسين(ع) اِياكَ وَ مُصاحَبَةَ اْلأَحْمَقِ فِإنَّهُ يُريدُ اَنْ يَنْفَعُكَ فَيَضُرُكَ (تحف العقول ص279)
14. «از همنيشنى با بخيل دورى كن زيرا آدم بخيل در سخت ترين هنگام نياز ، تو را وانهد.»
قال علي بن الحسين(ع) اِياكَ وَ مُصاحَبَةَ الْبَخيلِ فِإِنَهُ يَخْذُلُكَ في مالِهِ اَحْوَجَ ما تَكُونُ اِلَيْهِ (تحف العقول ص279)
15. «از همنيشنى با دروغگو دورى كن زيرا همانند سراب (فريبنده) است دور را به تو نزديك و نزديك را به تو د و ر مي سازد.»
قال علي بن الحسين(ع) اِياكَ وَ مُصاحَبَةَ الْكَذّابِ فِإِنَهُ بِمَنْزَلَةِ السَّرابِ يُقَرِّبُ لَكَ الْبَعيدَ وَ يُبعَِّدُ لَكَ الْقَريبَ (تحف العقول ص279)
16. «اگر كسى در سمت راست تو ، به تو ناسزا گفت سپس به سمت چپ تو رفت و معذرت خواست ، معذرت او را بپذير.»
قال علي بن الحسين(ع) إِنَ شَتَمَكَ رَجُلٌ عَنْ يَمينِكَ ثُمَّ تَحَوَّلَ إِلي يَسارِكَ وَ اعْتَذَرَ إِلَيْكَ فَاقْبَلْ عُذْرَهُ (تحف العقول ص282)
17. «نگاه محبت آميز مؤمن به چهره برادر دينيش ، عبادت است.»
قال علي بن الحسين(ع) نَظَرُ الْمُؤْمِنِ في وَجْهِ أَخيهِ الْمُؤْمِنِ لِلْمَوَدَّةِ وَ الْمَحَبَّةِ لَهُ عِبادَةٌ (تحف العقول ص282)
18. «اما حق همسايه ات ، اين است كه در غياب او ، آبروى او را حفظ كنى ، و در حضور ، احترامش را نگه دارى ، و هنگامى كه مظلوم واقع شد ، او را يارى نمائى ، و در پى عيبجوئى او نباشى ، اگر به كار زشتى از او آگاه شدى ، آن را بپوشانى ، و اگر بدانى كه او نصيحت تو را ميپذيرد او را در آنچه بين تو و او است نصحيتش كنى ، هنگام سختى او را وانگذار (بلكه ياريش كن) لغزشش را ناديده بگير و از خطايش بگذر و با او خوشرفتارى كن».
قال علي بن الحسين(ع) أَمّا حَقُّ جارِكَ فَحِفْظُهُ غائِباً وَ إِكْرامُهُ شاهِداً وَنُصْرَتُهُ إِذا كانَ مَظْلُوماً وَلا تَتَّبِعْ لَهُ عَوْرَةً فَإِنْ عَلِمْتَ عَلَيْهِ سُوءً سَتَرْتَهُ عَلَيْهِ وَ إِنْ عَلِمْتَ أَنَّهُ يَقْبلُ نَصحَتَكَ نَصَحْتَهُ فيما بَيْنَكَ وَ بَيْنَهُ وَلا تُسلِمْهُ عِنْدَ شَديدَةٍ وَ تُقيلُ عَثْرَتَهُ وَ تَغْفِرُ ذَنْبَهُ وَ تُعاشِرُهُ مُعاشَرَةً كَريمَةً (بحار الانوار ج74ص7)
19. «خدايا مرا از اين لغزش حفظ كن كه گمان كنم فقير در مقام پست و پايين قرار دارد و ثروتمند در مقام برتر مى‌باشد زيرا شخص شريف و ممتاز كسى است كه اطاعت از تو او را شريف نموده است (خواه فقير باشد يا ثروتمند) و عزيز كسى است كه عبادت و بندگيت ، او را عزيز و گرامى داشته است.» (خواه فقير باشد يا ثروتمند)
قال علي بن الحسين(ع) وَ اعْصِمْني مِنْ أَنْ أَظُنَّ بِذي عَدَمٍ خَساسَةً أَوْ أَظُنَّ يِصاحِبِ ثَرْوَةٍ فَضْلاً فَإِنَّ الشَّريفَ مَنْ شَرَّفَتْهُ طاعَتُكَ وَالْعَزيزَ مَنْ أَعَزَّتْهُ عِبادَتُكَ (الصحيفه سجاديه الدعا :35)
20. «اما مومن ( داراى اين ويژگيهاست ) عمل و حلمش به هم آميخته (در جايى بنشيند تا بياموزد ، سكوت كند تا سالم بماند سخنى را كه به عنوان امانت ، به او سپرده اند ، با دوستان در ميان ننهد گواهى در مورد بيگانگان را ، كتمان نكند ، هيچ كار شايسته اى را از روى ريا انجام ندهد ، و آن را به خاطر شرم ترك نكند اگر تعريفش كنند از گفتار تعريف كنندگان ترس دارد (كه مبادا به غرور بيفتد) ، از گناهانى كه آنها خبر ندارند ، استغفار مى‌كند و نادانى جاهلان به او زيان نرساند.»
قال علي بن الحسين(ع) وَ الْمُومِنُ خَلَطَ عملهُ بِحِلْمِهِ يَجْلِسُ لِيُعَلَمَ وَ يَنْصِتُ لِيَسْلَمَ لا يُحَدِثُ بِاْلاَمانَةَ اْلاَصْدِقاءَ وَ لا يَكْتُمُ الشَّهادَةَ لِلْبُعَدَاءِ وَ لا يَعْمَلُ شَيْئاً مِنَ الْحَقَ ارِئاءً وَ لا يَتْرُكُهُ انْ زُكّيَ خافَ مِما يَقُولونَ وَ يَسْتَغْفِرُ اللهَ لِما لا يَعْلَمُونَ وَ لا يَضُرُهُ جَهّلُ مَنْ جَهِلَهُ (تحف العقول ص280)
