تبیان، دستیار زندگی

گر درختی از خزان بی برگ شد/ یا کرخت از صورت سرمای سخت/ هست امیدی که ابر فرودین/ برگها رویاندش از فر بخت/ بر درخت زنده بی برگی چه غم؟/ وای بر احوال برگ بی درخت!